21 Temmuz 2010 Çarşamba
nar giydirilirken de yalnız değildi...
geldiiiiiiiiii! işte nar!
Hakan bey, Nar gelir gelmez kucağıma verdi... hemen yatağa yattım, kızım kucağımda, gözleri kolları elleri.. tek tek baktım, doyamadım yine baktım... tüm gün nar ve benim kavuşmak için gösterdiğimiz çaba sonuçlanmıştı.. beraberdik.... Kerem her an yanıbaşımızdaydı..
Doğal, ağrı kesicisiz, müdahelesiz, epizyosuz muhteşem bir doğum du.. Nar tüm gün yoğun şekilde çalışmaktan dolayı çok acıkmıştı, kendi çabalarıyla bulduğu mememi hemen emmeye başladı, kimse ona dokunmadı, giydirmeye çalışmadı, gözleri için özellikle ışıklar loştu, kimse onu rahatsız etmedi.. kendi istediği gibi emdi, bu sırada Nar'ın göbeğini Kerem kesti.. Nar ne bağırdı ne de ağladı..
ve dop doğum!
saatler ilerledi, yaklaşık 6 saat kadar yoğun sancı dönemimden sonra 12. 30 a doğru odamızdan çıkıp doğumhaneye gittik, o doğum masasına yatmayı istemedim, deneyerek kendimi iyi hissettiğim ve Nar'ın kalp atışlarının da iyi olduğu ayakta bir pozisyon buldum, ve dilediğim gibi bir doğum gerçekleştirdim..
Hakan Çoker'e bilgeliği ve sakinliğinden, doğuma, anne ve bebeğe olan saygısından, bana verdiği güvenden dolayı sonsuz teşekkürler, ne kadar şanslıyız.. babamız yanı başımızda fotoğraf çekimi ve kamera kaydı yapıyor, doktorumuz muhteşem, ebemiz Sıdıka Hakan bey'i tanıdığı için benim beklentilerimin farkında, herkes huzurlu... nar geliyor...
doğum devam..
ve doğum...
ve tataaaaaaaaaaaaaaaaaaaa 29.06010
tam 3 gün sonra, tam da doktor randevumuzun olduğu gün sabah bir kalktım baktım doğum başlama habercisi gelmiş :] ne güzel ne güzelll.. hemen Hakan bey'i aradım, öğlen olan randevumu daha erkene almak istermi diye, yok dedi kahvaltınızı edin, saatinde gelin.. tamam dedik sakince ve yumulduk yemeklere.. Nar'a karnımda son keti torrtorlamasını bile yolladık bu kahvaltıda...
26.06.10
geç olarak ekliyorum...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)